Kilka dramatycznych pytań

Przemek Jurek

W zeszłym tygodniu podzieliłem się z Państwem przykrą refleksją na temat zimy. Że na stare lata przestaję ją lubić i że moje życie nie jest już takie samo odkąd – ja, chłopak z gór – uświadomiłem to sobie i tę niemiłą świadomość odchorowałem. Tak się jakoś złożyło, że gdy się w ten sposób zwierzałem, w zasadzie miałem do czynienia z późną jesienią, bo prawdziwa zima to jest dopiero to, co dzieje się teraz.

Nie mam więc pojęcia, jak się dziś emocjonalnie ustosunkować do tego horroru, który widzę za oknem, wiem natomiast, że te parę dni mrozu i opadów pobudziło mnie intelektualnie, w związku z tym bieżący felieton poświęcę na zadanie Państwu kilku fundamentalnych pytań. Może nawet nie Państwu, nie ma przecież sensu, żeby ktoś, kto poczuje się kompetentny, smarował do redakcji maile lub, nie daj Bóg, wysyłał listy; może po prostu rzucę te pytania w przestrzeń, będzie dramatycznie i efektownie. Jeśli ktoś również nie zna na nie odpowiedzi, niech przeczyta je na głos - może wyjdzie nam z tego chór albo chociaż pieśń w kanonie, a wtedy będzie jeszcze bardziej dramatycznie i jeszcze bardziej efektownie.

Pytanie pierwsze brzmi: czy gdzieś w okolicy można jeszcze kupić łopatę?

Pytanie drugie: czy ktoś wie, gdzie można nabyć porządną skrobaczkę do szyb?

Pytanie trzecie: jak, do ciężkiej cholery, używać rozmrażacza, żeby on w ogóle cokolwiek rozmroził?

To są kwestie zasadnicze i to przede wszystkim one od dobrych kilku dni spędzają mi sen z powiek. Łopaty nigdzie kupić nie mogę, okazało się, że to towar deficytowy, moja osobista skrobaczka jest wykonana z tak fatalnego plastiku, że właściwie niczym nie różni się od budowlanej szpachelki, a z kolei mój - drogi jak nie wiem co - rozmrażacz nie rozmraża absolutnie niczego, i to nawet wtedy, gdy wynoszę go ze sobą z domu (pamiętam, żeby go nie zostawiać w samochodzie, aż taki głupi nie jestem). Gdybym miał porządną łopatę, porządną skrobaczkę i porządny rozmrażacz, może ta zima nie doprowadzałaby mnie do furii. Ale nie mam.

Zresztą - nawet gdybym miałâ€Ś Przecież są jeszcze inne kwestie. Równie ważne. Na przykład taka (pytanie czwarte): jak to jest, że samochody, które niby odśnieżają miasto, zawsze jadą z uniesionym pługiem? No jak to jest? Nie chcę się czepiać, służby robią, co mogą, ale w życiu nie widziałem, żeby taki jeden z drugim pług cokolwiek zgarniał - mam wrażenie, że one zawsze ustawione są tak, żeby być 10 cm nad powierzchnią śniegu.

Inna kwestia: dlaczego tysiące tuningowanych samochodów, które swoje przednie spoilery prowadzą milimetr od asfaltu, wyjeżdżają na ulice wyłącznie w lecie, a teraz, gdy akurat na coś by się mogły przydać, stoją w garażach, i to zapewne ogrzewanych? Jakże cudowny byłby widok ubabranych po dach opli calibra, golfów i escortów, które z gracją usuwałyby śnieg i błoto na pobocze! Jakże pięknie prezentowaliby się ich właściciele - w świeżo wypucowanych strojach treningowych - odbierający od prezydenta gratulacje za wzorową postawę obywatelską!

I ostatnia rzecz, trochę Ă  propos tej obywatelskiej postawy: czy jak uroczyście obiecam, że się od teraz przesiądę na komunikację miejską, odzyskam od miasta koszt paliwa, które nieopatrznie wlałem do baku tuż przed pierwszą śnieżycą? Nie wiem, co mi się stało, ale zatankowałem wtedy do pełna - a było pusto - więc za prawie trzy stówy. Zdaję siebie sprawę, że ekonomiści czasem zamrażają pieniądze, ale ja osobiście wolałbym odzyskać wszystko w gotówce.