Toyota RAV4 (1994-2000)

Marcin Majski

Są ludzie, dla których aktywne spędzanie wolnego czasu jest esencją ich życia. Ich potrzebom będzie odpowiadać auto skupiające w sobie cechy samochodu osobowego oraz auta terenowego. Jednym z takich właśnie aut jest Toyota RAV 4

Kiedy to w 1994 r. na rynku pojawił się model RAV4, zdziwieniom nie było końca. W zasadzie nie był to do końca samochód terenowy, ale w żadnym wypadku też nie samochód osobowy. Nazwa RAV to skrót od Recreational Active Vehicle, co oznacza dosłownie aktywny pojazd wypoczynkowy. Czórka - stojąca za nazwą - oznacza po prostu napęd na wszystkie koła. Auto zadebiutowało w wersji trzydrzwiowej i było jak na auto terenowe bardzo krótkie (tylko 3.7 m). Nawet auta segmentu B takie jak Ford Fiesta, Opel Corsa czy Renault Clio były od niego dłuższe. Zachodziła więc poważna obawa, czy to samochód dla czterech czy tylko dwóch pasażerów. Już pierwsze testy wykazały, że w aucie można wygodnie podróżować we czwórkę, ale odbiło się to niestety bardzo niekorzystnie na pojemności bagażnika. Jego pojemność standardowo wynosi tylko 176 l co nawet w segmencie B jest wartością niedostateczną. Jeśli podróżujemy we dwójkę, możemy złożyć tylne siedzenia i powiększyć tym samym pojemność bagażnika do 576 l. Dostęp do bagażnika umożliwiają nam tylne drzwi, trochę nietypowo otwierające się na bok. Deska rozdzielcza jest bardzo funkcjonalna, wszystkie przełączniki są w zasięgu ręki, kierownica ma regulację w pionie. Jedyne zastrzeżenie można mieć do foteli - zarówno przednich jak i tylnych. Ich siedzisko jest zbyt krótkie, w efekcie czego nie zapewnia ono dobrego podparcia ud, co będzie skutkowało pewnym dyskomfortem podczas pokonywania dłuższych tras.

W 1995 r. na rynku pojawiła się odmiana pięciodrzwiowa. Była dłuższa aż o 41 cm (4,11 m) i dysponowała już przyzwoitą kubaturą bagażnika: standardowo 405 l, które w razie potrzeby można było powiększyć do 645 l. O 21 cm większy był też rozstaw osi, dzięki czemu przybyło miejsca na tylnej kanapie.

W ofercie silnikowej znajdowała się tylko jedna jednostka napędowa: dwulitrowa benzynowa o mocy 129 KM. Radzi ona sobie bardzo dobrze jak na auto terenowe. Dobre osiągi są głównie zasługą małej masy własnej: 1150 kg (wersja 3d) oraz 1300 kg (wersja 5d). Przyspieszenie do 100 km/h zajmuje temu autu tylko 10,1 s (3d) oraz 11,2 s (5d). Prędkość maksymalna jest w obu przypadkach taka sama - 170 km/h. Nie obawiajmy się wysokich rachunków za paliwo. Średnio w mieście powinno wystarczyć ok. 11 l/100 km, a poza terenem zabudowanym ok. 9 l. Skrzynia biegów pracuje świetnie, zresztą jak na Toyotę przystało. Lewarek chodzi lekko i bardzo precyzyjnie, aż się chce przełączać biegi. Bardzo pozytywnie zaskakuje komfort zawieszenia. Jest niezależne. Z przodu mamy kolumnę McPhersona, trójkątny wahacz poprzeczny oraz drążek stabilizatora, z tyłu natomiast oś wielowahaczową wraz ze stabilizatorem. Tak samo dobrze tłumione są krótkie poprzeczne nierówności jak i dłuższe pofałdowania nawierzchni. Podróżując RAV-em 4 nie odczuwa się też przejeżdżania przez, jakże powszechne na naszych drogach, dziury. Dużą zasługę maja tutaj duże opony: 215/70 R16. Jeśli już znudzi nas jazda po drogach, możemy zjechać z utwardzonych traktów na leśne dukty. Standardowo Toyota dysponowała stałym napędem na cztery koła z elektroniczną blokadą centralnego mechanizmu różnicowego. Krótkie zwisy nadwozia z przodu i z tyłu zapewniają dość duże kąty natarcia (37 stopni) oraz zejścia (42 stopnie) To wartości czysto teoretyczne podawane przez producenta. Jednak tak naprawdę w terenie należy brać na te wartości pewne poprawki. Nie zapominajmy, że samochód nie ma pod maska mocnego turbodiesla, tylko małego jak na auto poruszające się w terenie benzynowego „dwulitrowca”, a ten z kolei może nie poradzić sobie na stromych wzniesieniach. RAV 4 to na pewno samochód z lepszymi własnościami terenowymi niż zwykłe auto osobowe, ale z pewnością daleko mu do prawdziwych aut terenowych.

Samochód cechuje się dużą niezawodnością i w zasadzie prócz sporadycznych usterek w postaci przepalających się żarówek nic się nie dzieje. Wynika to po części z miejsca produkcji (Japonia), a po części z legendarnej już jakości i przemyślanych rozwiązań zastosowanych w tym aucie. Mimo, że plastiki użyte do wykończenia wnętrza nie prezentują się może zbyt ładnie, to jednak są wykonane z dobrego materiału. Nawet po wielu latach eksploatacji w aucie nic nie trzeszczy. Z uwagi na to, że mamy do czynienia z samochodem mogącym poruszać się w terenie, jest tu trochę więcej rzeczy wymagających regularnej kontroli. Co 60 tys. km należy wymienić olej w skrzyni biegów, a w mostach co 30 tys. km.

Ceny części zamiennych wydają się być bardzo przystępne: klocki hamulcowe 169 zł, tarcza hamulcowa 187 zł, amortyzator przedni 460 zł, tylny 245 zł, sprzęgło kompletne 620 zł.

Ceny używanych egzemplarzy rozpoczynają się od 13-14 tys. zł za roczniki 1994-1996, a kończą się na poziomie 25-26 tys. zł za najmłodsze egzemplarze.