Volvo S60 (od 2000)

Marcin Majski

Opisywane już na łamach naszego pisma Volvo S70 to auto solidne i komfortowe, ale poprzez konserwatywną stylistykę nie znalazło uznania w oczach klientów. Co innego jego następca – S60. To już zupełnie inne auto, z którym Volvo wiązało duże oczekiwania

Model S60 bazuje na płycie podłogowej największego z Volv S80, ma sportową linię nadwozia przypominającą trochę coupe. Zarówno przód jak tył auta nawiązują stylistycznie do większego S80. Szczególnie widać to po tylnych światłach. O komfort pasażerów dbają nie tylko duże fotele, ale także zawieszenie. Przód to kolumny McPhersona z dolnymi wahaczami, tył - oś wielowahaczowa. Zawieszenie zestrojono tak, że jest odpowiednio sztywne i auto nie przechyla się zbytnio na zakrętach, ale jednocześnie bardzo dobrze tłumi nierówności, a to czego zawieszeniu wytłumić się nie uda, „pochłaniająâ€ komfortowe fotele. Oglądając używane egzemplarze, od razu można zauważyć, że nawet po przebiegu 200-300 tys. km materiały tapicerskie wciąż są w dobrej kondycji i wyglądają świeżo. To samo można powiedzieć o elementach plastikowych, z których składa się deska rozdzielcza. Wielu z nas marka Volvo kojarzy się z bezpieczeństwem. Zamawiając nowe S60 można było doposażyć go w system STC lub droższy DSTC. Pierwszy z nich to odpowiednik systemu ASR, który Volvo nazywa systemem stabilizacyjnym. Odpowiada on za odpowiednią trakcję podczas mocniejszego wciskania gazu. Innymi słowy zapobiega buksowaniu kół redukując moment obrotowy silnika. Drugi i bardziej rozbudowany system to odpowiednik volkswagenowskiego ESP. DSTC to aktywny system przeciwpoślizgowy regulacji stateczności dynamicznej i siły. Oprócz tego pasażerowie chronieni są przez dwustopniowe airbagi przednie, boczne oraz kurtyny powietrzne. Trzeba wspomnieć, że na początku 2000 r. taka kurtyna powietrzna dostępna była w bardzo niewielu autach.

Tradycyjnie już w autach klasy średniej wyższej producent instalował tylko silniki pięciocylindrowe rzędowe. Dźwięk takiego silnika jest niepowtarzalny. Brzmi gardłowo i jest jednocześnie w kabinie ledwo słyszalny. Kilka jednostek napędowych przejęto z poprzednika - S70. Były to sprawdzone konstrukcje: 2.4 w wersji wolnossącej w dwóch wariantach mocy - 140 KM i 170 KM, motor 2.0 z podwyższonym ciśnieniem doładowania o mocy 180 KM, 2.4-litrowy 200 KM o niskim ciśnieniu doładowania oraz najmocniejsza jednostka montowana w sportowej odmianie S60 2.3 o mocy 250 KM. Nowością był silnik wysokoprężny 2.5 osiągający moc maksymalną 163 KM. Świetnie nadaje się on do S60. Między 1900 a 4100 obr./min zapewnia dobre przyspieszenie i wydaje z siebie charakterystyczny pomruk „pięciocylindrowca”. Oczywiście w porównaniu do swoich benzynowych braci spala niewielkie ilości paliwa - średnio 6,5-7 l/100 km. Silniki benzynowe potrafią spalić w mieście nawet 15-16 l, natomiast w trasie ciężko zejść poniżej 8-9 l/100 km.

S60 nie jest tanim samochodem - ani w zakupie, ani w eksploatacji. Żeby kupić w miarę dobrze utrzymany egzemplarz, trzeba dysponować 25-26 tys. zł. Są to porównywalne ceny, jeśli spojrzymy, ile trzeba zapłacić za konkurentów: Mercedesa klasy C, Audi A4 czy BMW serii 3. Każde z tych aut oprócz prestiżu, oferuje komfort i świetne wykończenie, a to zawsze kosztuje.

Auto w początkowym okresie produkcji miało kilka tzw. chorób wieku dziecięcego. Chodzi tu o wadliwe wtryskiwacze w silniku diesla, które zmieniono pod koniec 2002 r. oraz odkręcające się nakrętki sworzni wahaczy. W silnikach diesla dochodziło do zatykania wtryskiwaczy, co objawiało się kłopotami z rozruchem silnika. Występował też problem z przewodem intercooler-sprężarka, co z kolei przekładało się na pogorszenie osiągów. Nie ma się jednak czego obawiać, bowiem wymienione wyżej usterki były objęte specjalnymi akcjami naprawczymi, ale warto kupując auto sprawdzić książkę serwisową czy znajduje się tam adnotacja o dokonaniu takiej naprawy. Jak w większości innych samochodów tak i w Volvo S60 jazda po naszych drogach sprawia, że zawieszenie zaczyna stukać po pewnym czasie. Najszybciej zużywają się łączniki stabilizatora oraz wybijają silentbloki przedniego wahacza. Znane są przypadki uszkodzeń pneumatycznych poduszek silnika. Jeśli chcemy kupić samochód z automatyczną skrzynią biegów, zrezygnujmy z zakupu, jeśli zauważymy zbyt mocne szarpania podczas zmiany biegu. Może się później okazać, że remont takiej przekładni będzie stanowił 50 proc. wartości auta, a znalezienie skrzyni używanej będzie trudne, ze względu na małą popularność tego auta na polskim rynku. Części zamienne do Volvo nigdy nie były tanie - w przypadku tego modelu drogie są amortyzatory. Klocki hamulcowe kosztują 219 zł, tarcza hamulcowa 235 zł, amortyzator przedni 644 zł, tylny 440 zł, a sprzęgło kompletne 1140 zł.