Renault Safrane

Marcin Majski

W latach 1992-2000 Safrane pełnił w ofercie marki Renault rolę auta prestiżowego. W zasadzie poza Francją auto nie odniosło sukcesu. Był to bezpośredni konkurent Peugeota 607 oraz Citroena XM, nie był jednak na tyle dopracowany żeby konkurować z Audi A6 czy Mercedesem klasy E.

Niemożność konkurowania z renomowanymi niemieckimi konkurentami nie oznacza, że to samochód klasy średniej wyższej dla ubogich lub samochód, który tylko udaje wielkościowo auto tej klasy. Nadwozie to tylko jeden wariant - 5-drzwiowy liftback. W takiej samej wersji nadwoziowej oferowany był poprzednik Safrane czyli Renault 25. Przez całe 8 lat produkcji model Safrane doczekał się jednej modyfikacji, którą przeprowadzono w 1997r. Zmieniła się maska silnika, która nabrała bardziej obłych kształtów. Nowe były także zderzaki wyposażone w specjalną listwę ochronną. Inna była osłona chłodnicy. Z tyłu pojawiły się zintegrowane światła stopu. Przy okazji poprawiono poziom bezpieczeństwa poprzez wprowadzenie do wyposażenia bocznych poduszek powietrznych. Wymiary zewnętrzne odpowiadają wielkością innym autom w tej klasie: długość 4.73 m, szerokość 1.79 m, wysokość 1.45 m. Wszyscy pasażerowie podróżują komfortowo. Zarówno przednie jak i tylne siedziska są długie, co skutkuje dobrym podparciem ud, a na tylnej kanapie bez większego problemu wygodnie będą podróżować trzy osoby. Nawet wysocy pasażerowie mają jeszcze mnóstwo miejsca nad głowami, a kolanami nie dotykają oparć przednich foteli. Dodatkowo dla pasażerów na tylnej kanapie są specjalne punktowe lampki umożliwiające czytanie podczas podróży. Wiele wersji wyposażonych zostało w tzw. syntezator mowy, który informuje nas o awariach w aucie. Przy tak dużym, przestronnym wnętrzu blado wypada pojemność bagażnika, tylko 455 l. To wartość typowa dla aut z segmentu niżej. Dużą wadą auta tej klasy jest mała ilość schowków. Jego braki na desce rozdzielczej mają nadrobić duże kieszenie w drzwiach. Z racji już zaawansowanego wieku lepszym wyborem będą egzemplarze po faceliftingu. Wraz ze zmianami stylistycznymi, zmieniono także elementy tapicerskie oraz co najważniejsze silniki. Do faceliftingu Safrane dostępne było z silnikami: benzynowymi czterocylindrowymi 2.0 132 KM i 2.2 137 KM oraz sześciocylindrowym 3.0 167 KM, a także z wysokoprężnymi 2.1 dT 88 KM oraz 2.5 dT 113 KM. Wariant z trzylitrowym V6 będzie najdynamiczniejszy, z tym że trzeba się przygotować na spalanie w mieście nawet 18-20 l / 100 km. Poza tym ta jednostka ma problemy z układem chłodzenia, często wypala się w niej uszczelka pod głowicą. Z kolei jednostka 2.1 dT to propozycja dla ludzi jeżdżących bardzo spokojnie, gdyż nie da się ukryć, że taka moc nie gwarantuje dobrych osiągów. Jeśli kogoś dziwi montowanie w tak dużym aucie tak słabego silnika, może spojrzeć na paletę jednostek w Audi A6 1994-1997, gdzie można było znaleźć silnik 1.9 TDI o mocy 90 KM. W lipcu 1996r. pojawiło się kilka nowych jednostek napędowych zastępując jednocześnie stare. Opracowane zostały więc dwa silniki benzynowe 2.0 16V o mocy 136 KM i 2.5 20V 165 KM oraz jeden turbodiesel 2.2 dT 113 KM. W ofercie pozostał jedynie i to też tylko do 1999r. 167 konny V6, który został później zastąpiony przez motor 3.0 190 KM. Tak naprawdę to jednostka 2.5 została przejęta z Volvo i trochę zmodyfikowana (w Volvo miała 170 KM). Jest to silnik pięciocylindrowy, który znany jest ze swojej świetnej kultury pracy, dobrych osiągów i niestety wysokiego zużycia paliwa - średnio 10-11 l / 100 km. Jest to jednak bezproblemowa jednostka napędowa i odpowiednia dla auta tej klasy. Niezłym wyborem będzie też Safrane z 2.0 litrowym motorem 136 konnym. Jest dynamiczny w całym zakresie obrotów, z tym że już znacznie głośniejszy od większego 2.5. Przeprowadzone testy dowiodły, że przy prędkości 100 km / h ta właśnie wersja silnikowa jest dwukrotnie głośniejsza (70 dB) niż konkurenci z silnikami o podobnej mocy.

Jak za tak duże komfortowe auto Safrane jest tani. Za modele z końcowego okresu produkcji z bardzo bogatym wyposażeniem trzeba zapłacić ok.13-14 tys. zł. W wielu samochodach zamontowano instalacje gazowe, z tym że pamiętajmy, żeby dokładnie wypytać o szczegóły takiej instalacji, tzn. jaki został dobrany reduktor, listwa wtryskiwaczy i jednostka sterująca. Najlepiej z silnikami Safrane pracują instalacje sekwencyjne. Słabo wypadają fotele. Auta francuskie znane są ze swej miękkości, ale po wielu latach eksploatacji fotele stają się jeszcze bardziej miękkie, przez to już po kilkunastu kilometrach może zacząć nas boleć kręgosłup. Może być problem z dostępnością części używanych. Tych aut jest na drogach coraz mniej, toteż na giełdach coraz rzadziej można spotkać części do tego auta. Z forum można dowiedzieć się, że często psuje się przełącznik świateł. Koszt nowego to 600 zł, natomiast na rynku wtórnym można go nabyć za ok. 150-180 zł. Z tym że trzeba uzbroić się czasem w anielską cierpliwość, a bez tego przełącznika jazda autem staje się niemożliwa. Ceny części zamiennych nie szokują. Klocki hamulcowe 122 zł, tarcza hamulcowa 121 zł, amortyzator przedni 340 zł, tylny 360 zł, sprzęgło kompletne 1073 zł.