Nie imponują mi auta sportowe

Magdalena Orlicz

Z Jerzym Dalakiem, Prezes Zarządu firmy D&D - autoryzowany dealer Hondy i Peugeota, rozmawia Magdalena Orlicz

Mówi, że ma wiele wad. Lubi sport, gra w koszykówkę, tenisa, jeździ na nartach i na rowerze. Ma słabość do gadżetów, ulega elektronicznym nowinkom.



Magdalena Orlicz: Kiedy zaczął pan motoryzacyjny biznes?

Jerzy Dalak: To był przypadek. Z wykształcenia jestem inżynierem elektronikiem, pracowałem w ośrodku informatyki w dawnym Polmozbycie. Później zaproponowano mi stanowisko dyrektora do spraw handlowo-usługowych. Motoryzacja bardziej interesuje mnie od strony elektroniki. Jako inżynier mam wiedzę, a interesuję się motoryzacją na tyle, na ile jest to potrzebne. Po całym procesie przekształcenia Polmozbytu w spółkę, dalej tu pracowałem, zająłem się sprzedażą samochodów, które były aktualnie na rynku. Natomiast dilerem marek Honda i Peugeot jesteśmy od początku, jak tylko pojawiły się w Polsce. Mieliśmy też inne marki, ale pozostaliśmy przy tych. Przypominam, że w spółce jest również diler Fiata, Lancii i Alfy Romeo. Zdawaliśmy sobie sprawę, że z trzech najbardziej znanych francuskich marek Peugeot, Citroen i Renault, właśnie Peugeot jest najwyżej pozycjonowaną marką, najbardziej prestiżową.



Jak rozwijała się firma D&D?

Firma powstała w 1997 roku. Po 2004 roku radykalnie spadła sprzedaż nowych aut niestety już nie zbliżyliśmy się do poziomu sprzedaży z lat 1999-2000. Kilku lat temu był taki okres, kiedy relacje cenowe pozwoliły na to, aby klientów w naszym kraju było stać na lepsze marki (Honda, Peugeot) w trochę większym zakresie niż poprzednio. Stąd też stale zwiększający się udział np. Hondy w sprzedaży, od kilku sztuk do kilkudziesięciu aut. Spółka cały czas zwiększa swoje obroty. Mieliśmy niedawno takie miesiące, że sprzedawaliśmy łącznie sto samochodów miesięcznie. Dodam, że nie lubię analizować tego, co za nami, bardziej interesuje mnie to, co przed nami, co będzie.



Jak odczuwacie kryzys?

Jeszcze nie mam złych informacji, oby nie nadeszły. Ubiegły rok był dla spółki rekordowy pod względem sprzedaży. W całej historii firmy nie sprzedaliśmy tylu samochodów, co w roku minionym. Jaki jest i będzie bieżący rok, jeszcze nie wiemy, mamy teraz szereg spotkań z naszymi partnerami, oni nam określają wytyczne. Trzeba pamiętać, że działamy wspólnie z Peugeot Polska, w związku z tym przede wszystkim realizujemy razem zamierzenia dotyczące udziału rynkowego, polityki wobec klientów. Aktualnie trapi mnie problem kosztów, jak go zmniejszyć. Trzeba być przygotowanym na gorszą sytuację, dokładnie przeanalizować wszystko i ciąć. Nie myślę o zwolnieniach, trzeba szukać innych rozwiązań.



A sprzedaż komisowa?

Oczywiście, szczególnie przy transakcjach zakupu nowych samochód, przyjmujemy auta klientów. Mamy wydzielone miejsce i ten kącik nazywamy „Okazją Lwa”. Poza tym przyjmujemy dowolne marki, od każdego klienta, który zechce zostawić w naszym komisie samochód.



Nie obawia się pan wewnętrznej konkurencji? Sprzedajecie dwie marki, macie obok dilera trzech innych, z którym tworzycie jedną spółkę...

Konkurencja jest i musi być, a spółka jest tak organizacyjnie przygotowana, że są dwa zespoły osób i nie ma wspólnych zajęć czy personelu, poza osobą prezesa, nie ma innej osoby, która by to łączyła. Każda z marek funkcjonuje jako spółka w spółce, mamy osobne obiekty, spełniające standardy każdej z marek, które różnią się między sobą.

Z naszych dwóch marek większy udział rynkowy ma obecnie Peugeot, ale Honda pnie się do góry systematycznie. Najlepiej sprzedają się Peugeot 207, 308 i Honda Civic z racji popularności, wiele zainteresowania wzbudza też Honda CRV.



Kiedy zrobił pan prawo jazdy?

Prawo jazdy zrobiłem bardzo późno, wydawało mi się, że mogę żyć bez samochodu. Jednak bardzo męczyło mnie odprowadzanie dzieci do szkoły i do przedszkola. Kiedyś kolega zaproponował, że mnie podwiezie po dzieci i okazało się, że można w ten sposób zaoszczędzić dużo czasu. Miałem wtedy 34 lata i zdecydowałem się na prawo jazdy z potrzeby, nie z zapału do motoryzacji. Uczyłem się na maluchu, pierwsze dwa samochody to też maluchy, później była Skoda, polonez, nie pamiętam dokładnie. Aktualnie mam Hondę Accord. Jest też Peugeot 407 i Skoda.



Co decyduje o wyborze samochodu?

Nie przywiązuję się do aut, traktuję je przedmiotowo, a przy wyborze auta dużą uwagę zwracam na wygląd pojazdu i jego funkcjonalność, do czego będzie mi potrzebny. Nie imponują mi auta sportowe, lubię kombi, lubię wyższe zawieszenia. Pozostaję wierny markom, które mam w firmie.



Czym jest dla pana jazda samochodem?

Jeżeli pokonuję odległość do 150 km, to lubię prowadzić, jeśli jest dalej, wybieram pociąg. Często jeżdżę do Warszawy właśnie pociągiem.



Co sądzi pan o kobietach za kierownicą?

Sporo pań popełnia błędy. Kierowca jest tym lepszy, im bardziej ekstremalne ma warunki do życia i jeżdżenia. Na przykład w Warszawie kierowcy są lepsi niż we Wrocławiu, a we Wrocławiu lepsi niż w Wałbrzychu. To warunki kształtują kierowcę. Mam swoją teorię, że gdyby przełożyć umiejętności i sposób poruszania się warszawiaków po Wrocławiu, to mielibyśmy dużo mniejsze korki. Kiedy spodziewam się, że to kobieta jest za kierownicą, staram się zachować zimną krew. Jeśli jadę jako pasażer z boku, raczej zwracam uwagę na drogę, kiedyś mniej mnie to interesowało i zasypiałem. Jednak przeważnie to ja siedzę za kierownicą. Żona miała dużo wcześniej prawo jazdy, prowadzi bardzo dobrze, nie zwraca mi uwagi, natomiast mnie się to zdarza, niestety, ale to z troski o rodzinę.



A klientki? Czym się kierują przy kupnie?

Raczej wyglądem samochodu, oglądają wnętrze i wykończenie, a także pytają o ekonomikę.