Pasja i praca

Rozmawiała Magdalena Orlicz

Z Ewą i Stanisławem Krupskimi, właścicielami Szkoły Języka Angielskiego „York School of English”, biura turystycznego York Travel w Krakowie i wyłącznymi przedstawicielami na Polskę Międzynarodowego Stowarzyszenia Intervac, podróżniczego portalu internetowego, rozmawia Magdalena Orlicz

Magdalena Orlicz: Prowadzą Państwo portal internetowy o charakterze podróżniczym...

Ewa Krupska: Najpierw powstała moja szkoła języka angielskiego „York”, prawie dwadzieścia lat temu. Jestem anglistką. Natomiast, przy okazji jesteśmy z mężem przedstawicielami na Polskę stowarzyszenia INTERVAC - międzynarodowa wymiana domów i mieszkań. Jest to związane z podróżami. To stowarzyszenie non profit, liczy w Polsce kilkadziesiąt osób, na świecie jest kilkadziesiąt tysięcy osób, które podróżują po świecie na zasadzie wymiany domów lub mieszkań, nawet samochodów. Podróżowaliśmy w ten sposób, gdy dzieci były mniejsze, aktualnie również tak jeździmy. Ponieważ od 18. roku życia dużo podróżowałam, w pewnym momencie zdecydowałam, że należy poszerzyć naszą działalność o turystykę. Chciałam połączyć nasze pasje, doświadczenia z pracą, podzielić się naszymi przemyśleniami. Od 1992 roku jesteśmy członkami stowarzyszenia Intervac, które działa na świecie 58 lat, a w Polsce jest mało znane. Założyli je nauczyciele z Anglii, Holandii, Szwajcarii. Nie mieli pieniędzy, a chcieli podróżować. Na stronie Intervac nie ma żadnych reklam. Jeśli ktoś chce korzystać z wymiany czy zgłosić swoją ofertę, wpłaca składkę 290 zł rocznie członkowską, która pokrywa całoroczny koszt oferty na stronie w sieci. Nie czerpiemy z Intervac żadnych profitów, a wręcz dopłacamy.



Jak poradzić sobie po wejściu na stronę?

Możemy zobaczyć, gdzie chcemy jechać, w jakich miejscach ile jest rodzin. Nie radzę kierować się w wyszukiwarce tym, czy ktoś chce jechać do Polski. Radze wcisnąć Open i wersję polską. Nie warto upierać się przy jednym miejscu czy miejscowości, bo może tak być, że w danym roku nie ma nikogo do wymiany w naszym wymarzonym miejscu. Trzeba być otwartym i przyjąć różne wersje podróży, oczywiście miejsca, które akceptujemy. Wymiana może być równoczesna i nierównoczesna, można być tylko u kogoś gościem i mieć u kogoś swój pokój.



Jak wygląda dojazd?

Jeśli wymieniamy się czyimś domem, można dotrzeć do tego miejsca np. samolotem, następnie najprościej wymienić się samochodem z tą rodziną, zostawiając swój samochód do ich dyspozycji w naszym miejscu zamieszkania. Jest to wymiana z wymianą samochodu. Jeśli ktoś nie chce, nie musi użyczać auta. Jeżeli nie mamy auta, można wypożyczyć lub podróżować środkami publicznymi. Wymiana samochodami jest wygodna. Niestety w Polsce to nie jest popularne, niechętnie pożyczamy auto. Trzeba na początku ustalić terminy wyjazdu, ustalić warunki wymiany samochodów.



Wypożyczanie samochodu za granicą i w Polsce?

Przeważnie wypożyczam auto już z Polski, przez Internet, gdyż tak jest znacznie taniej. Kiedy rezerwuję lot, kupuję w Internecie bilet, jednocześnie rezerwuję auto. Przy ostatnim wyjeździe do Anglii, przeprowadzaliśmy córkę i potrzebowaliśmy dużego samochodu. System poinformował mnie, że będzie podstawiony odpowiedni samochód, po czym okazało się na miejscu, że firma Hertz nie ma dużego auta. Owszem, znaleziono odpowiednie auto w sąsiednim AVIS-ie, ale musieliśmy dopłacić 100 funtów. To pokazuje, że powinniśmy zamawiać samochody z dużym wyprzedzeniem. W Polsce wypożyczenie kosztuje dziennie ok. 100 zł. Podróżując na Maderę czy na Wyspy Kanaryjskie wypożyczaliśmy auta, korzystając z miejscowych wypożyczalni przy hotelach. W Anglii wypożyczenie większego samochodu kosztuje dziennie ok. 70 funtów.



Jak najkorzystniej wypożyczyć auto w obcym kraju?

Kiedy jedziemy na fakultatywną wycieczkę, a nie jesteśmy dobrym kierowcą, a wyspa czy teren jest górzysty, trudny (Teneryfa, Madera, Sycylia), polecam jechać z wycieczką i zwiedzać zbiorowo, autokarem. Oczywiście wypożyczenie auta na miejscu jest tańsze, ale niesie pewne ryzyko, że nie damy sobie rady. Musimy wcześniej wiedzieć co chcemy zobaczyć i być przygotowani na niespodzianki. Wyjazdy na zagraniczne wczasy i wypożyczenia na miejscu auta, jest droższe niż zorganizowana z biurem podróży wycieczka objazdowa. W ten sposób zwiedziłam wiele rejonów świata np. RPA i Mozambik czy Peru i Boliwię. Podróż odbywa się wygodnym i klimatyzowanym autokarem, a zobaczyć można bardzo dużo. Istotne jest to, czy chcemy wypoczywać, czy zwiedzać. Najtańsza jest wymiana swoich mieszkań. Wtedy kosztem jest tylko przejazd. Poza tym jest to korzystne kiedy są małe dzieci. Kiedy moje dzieci były małe, jeździliśmy wygodnym samochodem, nie zabieraliśmy ich do samolotów, autokarów. Jeździliśmy po całej Europie, zwiedziliśmy miejsca nie oblegane przez turystów, a w drodze nocowaliśmy w motelach przy autostradzie. Kiedy są małe dzieci, jest to dogodny wariant podróży. Co do rezerwacji, robimy to zawsze w danej kategorii cenowej. Jest klauzula, że auto może być innej marki, ale w porównywalnym standardzie.



Kiedy czeka na nas samochód w innym kraju, zdarza się, że i doświadczony kierowca musi poznać szczegóły techniczne danego auta? Jakie ma pan wrażenia z jazdy po innych krajach?

Stanisław Krupski: Jeżdżę od 12. roku życia, prawo jazdy robiłem mając 15 lat, jestem hobbystą, znam wszystkie marki, jednak kiedy wsiądę do środka, muszę się mu kilka minut dokładnie przyjrzeć. Ostatnio dostaliśmy najnowszy model passata, który ma hamulec na elektroniczny przycisk. W samochodzie jest zawsze instrukcja, więc mogłem się szybko zorientować. Dla mnie najgorsze jest prowadzenie w Anglii i Irlandii. Kiedy patrzę w lusterko, widzę słupek samochodowy, mam problem ze zmianą biegów. Przestawienie się trwa dwa dni i można przywyknąć. Łatwiej w tym kraju jeździć temu, kto ma małe doświadczenie. Poza tym kierowcy są kulturalni. U nas jeszcze wielu kierowców ma kawaleryjskie podejście do jazdy samochodem. W Niemczech wszyscy jadą oznaczoną prędkością, u nas w mieście czy za miastem przekraczamy dozwoloną prędkość. Do tego dochodzi chamstwo. Zjeździłem Syrię i Damaszek, co uważam za wyczyn. Ateny i południe Europy też nie są przyjemne. Wszyscy trąbią z każdej strony i nikt nie przestrzega przepisów (może trochę w Atenach). Nie miałem nigdy stłuczki. Można jeździć w innych krajach, ale trzeba dobrze ocenić swoje możliwości, być ostrożnym i przygotować się do tego. Trzeba jechać odpowiednio do warunków i dostosować prędkość. Natomiast nasza młodzież przesiadła się do leciwych acz mocnych i szybkich aut i jesteśmy w czołówce europejskiej pod względem wypadków. Skoro niektórzy posłowie jeżdżą jak piraci, cóż wymagać od młodzieży.