Fot. Archiwum

Samolotem i autem

Magda Orlicz

Z Andrzejem Kulbidą, właścicielem biur podróży Panorama i Discovery we Wrocławiu, doświadczonym kierowcą, podróżnikiem, rozmawia Magda Orlicz

Czym jest dla pana samochód?

Jest przedmiotem pracy, nie cackiem. Musi być wygodny, niezawodny. Prawo jazdy robiłem w 1978 roku, to już 30 lat. Byłem wtedy w wojsku, w Wojskowej Szkole Oficerskiej. Od 5 lat mam prawo jazdy na autokary. Ponieważ mamy swoje autobusy, czasem zdarza się, że prowadzę na dalekich trasach. Pełnię wtedy podwójną funkcję. Moim pierwszym autem był oczywiście Fiat 126p, następnie Trabant z przydziału. Po jakimś czasie pozbyliśmy się obu samochodów i kupiliśmy Skodę 130. Następnie był Polonez, Opel Astra, Opel Vectra, BMW i później znów Ople. Jestem z nich najbardziej zadowolony jako, że nigdy mnie nie zawiodły. Wszystkie moje samochody były nowe.



Kiedy wpadł pan na pomysł utworzenia waszego klubu Discovery?

Biuro podróży Panorama żona zarejestrowała w 1989 roku. Rozwijaliśmy się powoli, a w latach 90-tych weszliśmy w swój transport autokarowy. Kilka lat później zaczęliśmy organizować dalsze wyprawy. Wypożyczamy autokary i sami organizujemy wyprawy, wycieczki. Byliśmy nawet autokarem w Afryce. Aktualnie mam w planie wyjazd w maju z Warszawy do Jerozolimy. Mamy grupkę, która chce odwiedzić Ziemię Świętą ale nie samolotem. Drugie biuro Discovery zostało stworzone z myślą o wyprawach niestandardowych. Takich imprez nie mamy w katalogu, są organizowane dla małych grup, które zgłaszają się do nas i chcą zwiedzić kraj inaczej niż wszyscy. Mamy też wyjazdy rocznicowe, na konkretny dzień i ilość osób. Mieliśmy wypad na 12 osób do Australii. Polecieliśmy samolotem a na miejscu dłuższe odcinki pokonywaliśmy też samolotem lub autokarem. Jednak odcinek z Ululu do Alice Springs pokonywaliśmy terenowymi samochodami, wynajętymi na miejscu. Mamy też kilka ofert związanych z motoryzacją. Np. Cross America - przylatuje się do Nowego Jorku, pobiera się auta i jedzie się do San Francisco. Na takie imprezy nie ma wielu chętnych, ponieważ większość woli jechać w grupie i mieć wszystko przygotowane. Kiedy jedziemy do Peru nie wiem, co mnie może spotkać w buszu. Przy tego typu imprezach też wszystko planujemy, ale zawsze coś może nie wyjść, możemy nie dojechać na czas i trzeba szukać alternatywnego noclegu. Lecimy na Galapagos, wszystko mam opracowane, ale może się zdarzyć, że zaskoczy nas śnieg w górach, bo będziemy wchodzić na wulkany. Kiedy zejdziemy z gór, gdzie temperatura jest minusowa, wejdziemy w tropik, ponieważ to jest równik. Tego typu imprezy są przygotowane w całości. Samolot przerzuca nas w tę najdalszą odległość. Jeśli program jest zamknięty, oznacza to, że samolot objedzie miejsca i wraca do punktu wyjścia, wracamy tym samym samolotem. Otwarty program oznacza, że jedziemy w dowolne miejsce, skąd zabierze nas samolot, wcześniej już zamówiony. W Etiopii startowaliśmy z dwóch miejsc. Mieliśmy wynajęte samochody, małe busy lub autobusy. Czekał na nas nasz kontrahent, odbiera nas, jedziemy do celu. Dojeżdżamy do miejsca i transport wraca albo planujemy kto i gdzie nas dowiezie do kolejnego punktu. Samochody rezerwujemy wcześniej z kraju. Sam korzystam z wypożyczalni aut w Europie. Samochód wybiera się telefonicznie lub internetowo. Mam do wyboru listę aut, które będą podstawione na lotnisku, tam gdzie przylatujemy.



Jakie są pana spostrzeżenia z jazdy po innych krajach?

Byłem zaskoczony jazdą w Jordanii, Egipcie, Palestynie. Mimo, że przepisy nie są tak restrykcyjne jak nasze, nie ma tylu znaków drogowych, tam się nic nie dzieje, a kierowcy są dla siebie uprzejmi, nikt nikomu nic nie pokazuje a raczej ostrzegają się wzajemnie.



Zdarza się panu pomyśleć na drodze - „baba za kierownicąâ€?

Zdarza się. Często na drodze są dość dziwne sytuacje, które zmuszają do pewnych przemyśleń i właśnie wtedy najczęściej sprawcami dziwnych zachowań są panie. Natomiast stereotyp baby za kierownicą jest nieaktualny, ponieważ mnóstwo pań widzimy codziennie w roli kierowców, to nie to co było kiedyś. Poza tym błędy popełniają również panowie a także osoby starsze. Widzę czasem kierowcę w czapce i w okularach „leżącego” na kierownicy. Nie denerwuję się wtedy, ale zdejmuję nogę z gazu. Znam wiele pań, które dobrze prowadzą samochód. Kiedyś kobieta była tzw. niedzielnym kierowcą. Aktualnie panie są w natarciu. W naszej rodzinie nie było nigdy konfliktów na tle motoryzacji. Nawet kiedy był tylko jeden samochód w rodzinie, nie robiłem problemów. Kiedy siedzę obok, raczej nie zwracam uwag, jeśli już to dyplomatycznie.



Jak ocenia pan z perspektywy doświadczonego kierowcy, młodych ludzi za kierownicą. Czego powinni się uczyć na kursach? Mają państwo dorosłego syna…

Nie wiem wprawdzie w jaki sposób ale sądzę, że trzeba by poskromić młodzieńcze popędy, fantazję, która powoduje, że młody człowiek wsiada po dyskotece, będąc po drinku czy kilku piwach i powoduje wypadek. Statystyki są tragiczne. Drugi problem to samochody starsze niż 10-letnie, będące w złym stanie technicznym, sprzedawane na rynku wtórnym. Połączone z fantazją młodego kierowcy dają efekt jaki mamy. Co można z tym zrobić? Przede wszystkim jestem zdecydowanym wrogiem wsiadania za kierownicę po alkoholu. Nigdy nie wsiadłem za kółko nawet po jednym piwie. Nie wiem dlaczego społeczeństwo jest w tym względzie pobłażliwe, a kary dla przestępców drogowych tak lekkie. Kierowca po pierwszym wypadku, który spowodował pod wpływem alkoholu, powinien mieć odebrane prawo jazdy dożywotnio. Potrzebna jest maksymalna restrykcja. Kierowca, który pił poprzedniego dnia przed trasą, powinien być zwolniony z pracy. Niestety u nas wielu pracodawców nie chce robić problemów i umawia się z takim kierowcą na zwolnienie dobrowolne lub za porozumieniem stron i jeszcze wystawiają pracownikowi pozytywną opinię. Mieliśmy kilku takich kandydatów. Pracodawca wyrzucając kogoś z pracy za alkohol może spodziewać się odwołania, sądu pracy itd. Aby nie mieć kłopotów dogaduje się z pracownikiem i dalej nikt nie wie, że kierowca jest niebezpieczny. Problemem dla nas w turystyce jest to, że wysyłam kierowcę na kilkanaście dni w daleką trasę z ludźmi. Kierowca prowadzi i jest coraz bardziej zmęczony. Jedną z najdłuższych tras jest pielgrzymka do Fatimy. W ciągu 16 dni pokonujemy 8, 5 tyś. kilometrów. W takiej trasie nie można sobie pozwolić aby wieczorem wypić dwa piwa. Zasada jest prosta - 24 godziny przed planowanym wyjazdem kierowca nie ma prawa wziąć alkoholu do ust.



Jaka jest restrykcyjność w takich przypadkach w innych krajach?

Rozmawiałem z kierowcami, którzy wożą nas w Izraelu. Tam jest 27 punktów karnych ale osiągnięcie tej ilości dyskwalifikuje kierowcę na trzy lata z jazdy. Nie może wykonywać zawodu. Niestety restrykcje są tam bardzo poważne, nawet za jazdę bez pasów, za rozmowę przez telefon komórkowy płaci się ok. tysiąca dolarów. Wysokie kary są za to wszystko, co jest zagrożeniem dla bezpieczeństwa jazdy. W Portugalii jest podobnie, a kierowcy bardzo się pilnują. Jednak najbardziej mnie dziwi i szokuje fakt sprzedaży alkoholu na stacjach benzynowych. Kierowcy idą po drodze do baru, jedzą coś, pijają piwo i po pół godzinie jadą dalej w przeświadczeniu, że nic się nie stało. Nie wiem kto wydał takie zarządzenie i koncesję na alkohol stacjom benzynowym. Często nie można tam dostać jakiegoś detalu do auta ale alkohol zawsze….Tak jest na całym świecie, ale w innych krajach nie ma tylu pijanych kierowców...



Rozmawiała Magdalena Orlicz