Drogowe dylematy

Magdalena Orlicz

Z Mariuszem Fedzinem, zastępcą wójta gminy Długołęka, rozmawia Magdalena Orlicz

Mieszkańcy są zgodni, że tak dalej być nie może. Sznury ciężarówek ciągną główną drogą. Przez ulicę co chwila przechodzą mieszkańcy Długołęki. Ale i kierowcom droga nie odpowiada. Mówią, że jeździ się nią fatalnie, bo stan nawierzchni jest tragiczny: dziura na dziurze…

Ulica Broniewskiego jest drogą powiatową i należy do starostwa wrocławskiego, które decyduje o remontach na tej trasie. Aktualnie trwają prace projektowe. Remont pochłonie 6,5 miliona złotych. Z naszych środków przekażemy okrągły milion. Szacuje się, że odnowiona ulica zostanie oddana do użytku w przyszłym roku. Jednak remont jezdni nie oznacza, że ciężarówki przestaną tamtędy jeździć. Bo do Kamienia nie ma innej drogi. Dlatego zamierzamy wybudować zupełnie nową drogę. Trasa ma łączyć Kamień z Bykowem. Jeżeli uda się zrealizować tę inwestycję, wówczas uda się wyprowadzić ruch samochodów ciężarowych z centrum Długołęki.

Jak jest z drogami w gminie?

Mamy drogi wojewódzkie, krajowe, powiatowe i gminne. Tych ostatnich nie ma wiele, a jak są, to w fatalnym stanie. Są gminy, gdzie nie ma chodników, dziura na dziurze, a mieszkańcy domagają się napraw i remontów. Powiat nie ma pieniędzy na budowę i tak koło się zamyka. Od kilku lat przekazujemy powiatowi ponad milion złotych na remont dróg powiatowych. Są to remonty bieżące. Niestety są drogi, których remonty wymagają olbrzymich kwot. Nie mogę za pieniądze gminne budować dróg powiatowych. Mamy obszerne plany zagospodarowania przestrzennego. Będziemy mieli wiele dróg gminnych do wybudowania. Najpierw jednak musimy zrobić kanalizację. Jednak pierwszeństwo mają ci, którzy czekają od dawna, a w drugiej kolejności są nowi mieszkańcy, którzy też domagają się dróg dojazdowych. Ostatnio wybudowaliśmy drogi wewnętrzne w miejscowościach, które nie służą wszystkim mieszkańcom, a tylko danej grupie.

Co jest największym problemem komunikacyjnym w okolicy?

Dynamika rozwoju obszarów zurbanizowanych. Powstają domy, mieszkania i przybywa aut. W ciągu ostatniego 10-lecia przybyło ok. 10 tys. mieszkańców. Drogi wybudujemy za kilka lat. Z udziałem finansowym mieszkańców i deweloperów byłoby szybciej.

Mieszkańcy narzekają na korki? W Mirkowie i Długołęce jest wiele firm motoryzacyjnych, jest kilku dilerów. Może warto to wykorzystać?

Owszem, można narzekać na spaliny, ruch od rana, ale z drugiej strony jest to przysłowiowa kura znosząca złote jajka. Firmy lokujące się w okolicy płacą rocznie gminie ok. 6 mln zł podatków. Z punktu widzenia kierowców można dojeżdżać nawet kilkadziesiąt kilometrów byle były dobre drogi. U nas w godzinę nie można się przebić przez Wrocław.

Motoryzacja jest mocno obecna w pana życiu?

Tak, bardzo się tym tematem interesuję. Już od dziecka. Jako chłopak miałem Rometa, później były Simsony, WSK. Wtedy samochody nie były tak dostępne. Pierwszym moim autem był 10-letni maluch, a ja miałem wtedy 18 lat. Byłem z niego bardzo dumny. Często stawał na skrzyżowaniu, otwierały mu się drzwi , których nie dało się zamknąć. Taki był jego urok. Dzięki takim wpadkom można się było wielu rzeczy nauczyć, co jest nie do pomyślenia na zachodzie. Tam natychmiast wzywa się serwis. Polak potrafi naprawić połowę samochodu. Umiejętności rodzą się z potrzeby. Jestem z wykształcenia elektronikiem. Moje motoryzacyjne pasje wynikały też z marzeń o samochodach czy motorach, które były wtedy rzadkością. Dziś takie „złomy” może mieć każdy. W dzisiejszych czasach moje zainteresowania tym tematem przejawiają się w czytaniu, oglądaniu programów TV i, jeśli czas pozwala, w Internecie. Wraz z synem śledzimy nowości, porównujemy, rozmawiamy. Oczywiście czasem pojawia się trochę zazdrości, ale nie narzekam. Niedawno przesiadłem się ze Skody Fabii do Volkswagena Golfa V i jestem zadowolony.

Kiedy robił pan prawo jazdy?

Miałem 18 lat, było to we Wrocławiu w LOK-u , gdzie teraz mieści się Solpol. Zaraz po tym dostałem od rodziców malucha, którym jeździłem aż 5 lat. Następne dwa auta to również były maluchy. Jeden z nich był bardzo bogato wyposażony, z eksportu. Muszę powiedzieć, że dużo jeżdżę i zrobiłem już sporo kilometrów. To jest dla mnie frajda. Na motorze nie jeżdżę. Ostatnio mam wielką ochotę pojeździć quadem. Jako kierowca siedzący na miejscu pasażera nie potrafię się wyłączyć. Kiedy siedzę obok kierowcy cały czas jestem w napięciu, nogi chodzą same.

Jakimi kierowcami są kobiety?

Zdarza mi się myśleć czasem o „babie za kierownicąâ€ kiedy widzę kobietę, która na światłach maluje sobie usta czy oczy. Ogólnie panie są ostrożniejsze od mężczyzn, jeżdżą wolniej, a to deprymuje mężczyzn, którzy lubią „podkręcić gaz”. My nie uważamy, że kobiety jeżdżą gorzej. Po prostu są wolniejsze i jadą spokojniej. Bardziej niebezpieczne są starsze osoby, które wyciągają samochody mające już swoje lata a wyglądające jak z fabryki. To jest zagrożenie a nie kobiety. Moja „szefowa” jeździ szybciej ode mnie, z tzw. „ikrąâ€.