Mój bohater

Kowalsky

Nie jest to bohater na miarę możliwości. To heros na miarę potrzeb. Tak, potrzeb. I kiedy dochodzą do mnie kolejne wieści o jego wyczynach, mogę tylko żałować, że nie mieszkam w Łodzi. Bo dzięki niemu to Łódź staje się lepszym miastem

Jak każdy prawdziwy bohater, jest bohaterem z ludu. Pochodzi z ludzkiej niezgody na zło i głupotę, a nie z castingu. Nie nosi peleryny jak Batman, Superman czy jakiś inny facet w pelerynie. Bohaterstwo nie mierzy się kolorowym materiałem, ani oryginalnością kostiumów sado maso. Nie, prawdziwe bohaterstwo to odwaga robienia tego, co powinno być zrobione, a czego bliźni nie mają odwagi zrobić.

O kim mowa? O panu Romanie. Już słyszę te chichoty. Że niby pan Roman nie brzmi tak dostojnie jak Fantom, Cień, czy jakiś inny Rorschach. Ale wierzcie mi, nie chodzi o otoczkę. O imiona i pochlebne recenzje w prasie. Od razu uprzedzam, że pan Roman, poza zdrowym rozsądkiem, nie ma żadnych niespotykanych mocy. No i ma wyniki, a to jest najważniejsze.

Pan Roman załatwił na szaro już kilkuset łódzkich kierowców i mimo że zna go też Wojewódzki Sąd Administracyjny, Najwyższa Izba Kontroli, Zarząd Dróg i Transportu, to jednak za tych poskromionych kierowców jestem panu Romanowi najbardziej wdzięczny.

Jak działa pan Roman? Jego metody są banalne, ale przecież Supermen też nie robi nic specjalnego. Po prostu ratuje świat. A pan Roman po prostu chodzi po Łodzi z aparatem i kiedy widzi kierowcę, który łamie przepisy, albo źle zaparkowany samochód robi zdjęcie. Robi, bo wie, że takie zdjęcie to dowód. A potem robi coś, co normalnemu człowiekowi się w głowie nie mieści - idzie na policję i zgłasza sprawę. To właśnie odróżnia go od nas. My myślimy sobie: Cholera, ten typ łamie przepisy, ktoś powinien coś z tym zrobić. Gdzie jest policja, kiedy człowiek jej potrzebuje? A pan Roman nie myśli, działa.

Sprawą zajęła się łódzka „Gazeta Wyborcza”. Dotarli do człowieka, który ściśle z Panem Romanem współpracuje. To taki łódzki komisarz Gordon - My już jesteśmy na granicy wytrzymałości - opowiada jeden z policjantów z sekcji wykroczeń łódzkiej „drogówki". Właściwie pan Roman powinien mieć krzesło ze swoim nazwiskiem u nas. Najgorzej było, gdy robił zdjęcia źle zaparkowanych aut pod cmentarzami 1 listopada... To były dziesiątki wykroczeń. Godziny wypisywania papierów, wzywania kierowców.

Oprócz ścigania kierowców pan Roman dba o przestrzeganie prawa w innych aspektach. Dzięki jego interwencji Uniwersytet Łódzki zawiesił godło Rzeczpospolitej Polskiej we właściwych barwach. W jakich wisiało wcześniej? A bo to nie wszystko jedno? Ważne, że wisiało w niewłaściwych, a przepis jest przepis.

Może i pan Roman jest surowy. To prawda. Jest! Pan Roman nie pobłaża. Z nim nie ma żartów. Ale z drugiej strony ma przecież racje. W mieście musi panować - proszę wybaczyć moją łacinę - nieprzeciętny burdel, skoro wystarczy wyjść z aparatem na miasto i za chwilę ma się dowód w sprawie. A do tego wszystkiego każdy kto ma ochotę w urzędzie publicznym wiesza sobie takie godło na jakie ma ochotę.

Coś mi mówi, że nie jest ważne, czy to Łódź, Kielce, Świdnica, Wrocław, Warszawa, Tusk, czy Pułtusk. Gdziekolwiek by się pan Roman nie pojawił, miałby ręce pełne roboty.