Najważniejsze: zapobiegać!

Przemek Jurek

"Prawdziwy mężczyzna nigdy nie płacze”, śpiewał kiedyś Gang Marcela. Swoją drogą – czy ktoś jeszcze pamięta ten fantastyczny zespół? Kiedyś to były kapele, były przeboje. Ale nieważne, ważne, co poeta miał na myśli. A liryczny przekaz tej pięknej piosenki sprowadza się do banalnej, ale wiecznie aktualnej puenty: nie ma co udawać twardziela. Każdy facet raz na jakiś czas staje bezradny wobec trudów tzw. życia i najchętniej uciekłby w siną dal, a wrócił już po wszystkim i na gotowe.

I ja też tak mam, niestety. Pomijając problemy natury egzystencjalnej (typowe i mało ciekawe) rzecz sprowadza się do dwóch spraw zasadniczych: zębów i samochodu.

Mogłoby się wydawać, że zęby i samochód łączy bardzo niewiele. No, chyba, że ktoś z Państwa pamięta z lat 80. nie tylko Gang Marcela, ale i czeski horror pt. „Wampir z Feratu”, ponurą i makabryczną opowieść o sportowym bolidzie napędzanym ludzką krwią, wysysaną przez mechaniczną bestię wprost z prawej stopy kierowcy. Ale na szczęście nie tędy droga. Golfa mam w dieslu, a pedał od gazu - taki film to jednak trauma - obejrzałem wielokrotnie i wygląda na to, że nic z jego strony mi nie grozi. Moje własne zęby i mój własny samochód łączą mi się w jeden ciąg skojarzeń, albowiem na jakiekolwiek z nimi problemy reaguję od lat identycznie - udaje mianowicie, że żadnego problemu nie ma.

To jest zabójcze. Zabójcze i dla uzębienia, i dla samochodu. Krótko mówiąc, zabójcze dla mnie.

Powiedzmy, że zaczyna mnie boleć prawa dolna piątka. Co robię? Biorę ibuprom max i próbuję nie myśleć, że znowu trzeba będzie iść do dentysty. Jak ostatni kretyn łudzę się, że poboli i przestanie. No i faktycznie - zazwyczaj boli dzień lub dwa, potem przestaje, ale jak z kolei znowu zaczyna boleć - a prędzej czy później rzecz jasna zaczyna, zazwyczaj zresztą prędzej - to od razu z tak wielką siłą, że te swoje tabletki mogę łykać jak dropsy. Idę więc do tego cholernego dentysty i oczywiście dowiaduję się, że gdybym przyszedł od razu, to może jeszcze dałoby się coś wymyślić, ale teraz to już tylko znieczulenie, kanały, koronka, ćwieki i pięć stów z góry, a reszta po robocie.

I dokładnie tak samo mam z autem.

Stuka coś z tyłu. E tam, na pewno lewarek przewala się po bagażniku. Stuka coś z przodu. Jak ma nie stukać, jak tu wszędzie, gdzie by człowiek nie pojechał, wądoły, dziury i koleiny? Musi stukać. Przednie zawieszenie skrzypi jak stara, wysłużona wersalka. Popadało i proszę - nie skrzypi. Problem z głowy. Wyregulowało się. Ni stąd ni zowąd przestaje mi działać tylna wycieraczka. O, a jednak działa. Znaczy: naprawiła się sama. A bo to pierwszy raz coś się samo naprawiło? Po co tam grzebać albo nie daj Bóg jechać do fachowca? Samo się zepsuło, to samo się wzięło i zreperowało. Normalna sprawa.

Łatwo się domyślić, że efekt czekania i naiwnego zaklinania rzeczywistości wygląda tu dokładnie tak samo jak w przypadku zębów. Amortyzatory, łożysko, wahacze i zwrotnica hurtem do wymiany, a z wężyka od spryskiwacza tylnej wycieraczki od dawna cieknie woda, więc zalało nie tylko jej silnik, ale i przy okazji zamek od bagażnika, i to właśnie dlatego raz się ten skubany bagażnik otwiera, a raz nie. Jakby pan przyszedł wcześniej, dalibyśmy radę coś wykombinować. A teraz to, wie pan, kiszka. Choćbym chciał, nic nie poradzę.

Da pan tauzena z góry, a resztę po robocie.

I jak tu nie płakać?